Sjenica se nalazi u jugo-zapadnom dijelu Srbije, na nadmorskoj visini 1000-1030m, u sjeničkoj kotlini na desnoj strani rijeke Uvac i obalama riječice Grabovice i predstavlja sedište poznatog stočarskog kraja Pešterske visoravni. Sjenica je sedište po površini jedna od najvećih opština u Sandžaku. Nalazi se na poprečnom putu Raška – Novi Pazar – Sjenica – Nova Varoš koji spaja Ibarsku magistralu sa Zlatiborskom magistralom pa ima dobre saobraćajne veze sa Prijepoljem, Novim Pazarom, Ivanjicom i Novoj Varoši.

Dobila je naziv po obilju trave-sijena, koja je u okolini Sjenice kosi i po tri puta godišnje, Sjenica na staroslavenskom znači “Zemlja sijena”.

Čitavo područje Sjeničko-pešterske visoravni je planinskog karaktera. Iako riječ visoravan asocira na određen pojam prostora sa izvesnom crtom monotonije, morfologija Sjeničko-pešterske visoravni sa svojim planinama i rijekama, vodopadima i slapovima, pećinama i jamama, klisurama i kanjonima, vrelima i ponornicama, vrtačama, škrapama, uvalama, poljima, močvarama i jezerima, šumama i pašnjacima predstavlja iznenađenje ne samo za onoga ko se po prvi put upoznaje sa ovim krajem, već i za dugogodišnje istraživače, kojima svaki novi boravak na Pešteri donosi nova saznanja, uzbuđenja i emocije. U okolini Sjenice nalaze se planine: Jadovnik (1734m), Zlatar (1627m), Ozren (1680m), Giljeva (1617m), Žilidar (1616m), Javor (1520m) i Golija(1833m). Ima dosta skijaških terena.

Na Sjeničko-pešterskoj visoravni preovladavaju krečnjački tereni pa ima dosta razvijenih kraških oblika reljefa. Kao prirodne ljepote i rijetkosti izdvajaju se: jame (Bezdan, Suho Polje i Turski Vrh) i pećine od kojih su najpoznatije Tubića pećina i Ušačka pećina. Okolina je bogata rijekama, sa prelijepim vodopadima i slapovima (Skudline i Uvac) i raznovrsnom ribom (mladicom, pastrmkom, lipljenom, krkušom i drugima). Vapa spada u rijeke bogatije ribom. U blizini Sjenice nalazi se i veštačko jezero Uvac dugačko 20km. Peštersko polje (lokalni naziv za pećine su pešteri otuda i naziv Pešter) je posebna prirodna ljepota. Najveće je polje u Sandžaku (50 kvadratnih kilometara) i najviše (oko 1100m iznad mora) kraško polje na Balkanskom poluostrvu.

U pradavnim geološkim periodima polje je bilo ispunjeno velikim jezerom koje je oteklo a čiji je ostatak sadašnje malo jezero u ataru sela Tuzinje. Pešter je uglavnom nenastanjena i neobrađena. Velika nadmorska visina, oštra klima nisu pogodovali razvoju zemljoradnje, a obzirom da nema ni bogatih šuma to ni eksploatacija drveta nije bila moguća. Ali zato, prostrani pašnjaci bogati kvalitetnom travom pogoduju gajenju svih vrsta stoke a posebno ovaca. Na nepreglednim pešterskim poljima mogu se videti stočari koji napasaju svoja brojna stada ovaca i goveda. Sir napravljen od mlijeka sjeničke ovce spada u najkvalitetnije sireve, a izuzetna poslastica je i sjeničko jagnje, poznato po svom dobrom ukusu.Od fine vune sjeničkih ovaca tkaju se poznati ćilimi.

Naseljena mjesta

Aliveroviće, Bagačiće, Bare, Bačija, Bioc, Blato, Boguti, Božov Potok, Boljare, Borišiće, Boroviće, Breza, Brnjica, Buđevo, Vapa, Veskoviće, Visočka, Višnjeva, Višnjice, Vrapci, Vrbnica, Vrsjenice, Goluban, Gornje Lopiže, Goševo, Grabovica, Gradac, Grgaje, Doliće, Donje Goračiće, Donje Lopiže, Dragojloviće, Draževiće, Družiniće, Dubnica, Duga Poljana, Dujke, Dunišiće, Žabren, Žitniće, Zabrđe, Zaječiće, Zahumsko, Jevik, Jezero, Kalipolje, Kamešnica, Kanjevina, Karajukića Bunari, Kijevci, Kladnica, Kneževac, Koznik, Kokošiće, Krajinoviće, Krivaja, Krnja Jela, Krstac, Krće, Lijeva Reka, Ljutaje, Mašoviće, Medare, Međugor, Milići, Papiće, Petrovo Polje, Plana, Poda, Poljica, Ponorac, Pralja, Raždaginja, Rasno, Raspoganče, Rastenoviće, Raškoviće, Sjenica, Skradnik, Strajiniće, Stup, Sugubine, Sušica, Trešnjevica, Trijebine, Tuzinje, Tutiće, Uvac, Ugao, Ursule, Ušak, Fijulj, Caričina, Cetanoviće, Crvsko, Crčevo, Čedovo, Čipalje, Čitluk, Šare, Štavalj i Šušure.

Okolina Sjenice

Šume u okolini Sjenice, su mešovite gde preovladavaju četinari. Od zimzelenih vrsta drveća zastupljeni su: bor, jela, smrča i kleka, a od listopadnih breza, ljeska, jesika, dren, grab, bukva na višim terenima, a pored rijeka joha i vrba. Šume su bogate visokom i niskom divljači što stvara izuzetne uslove za lov. Sjenica je omiljeno izletište. Na dobroj lokaciji, pored puta Sjenica – Novi Pazar, nalaze se Sjenički borići (borova šuma zasađena 1929 – 1934) poznato izletište. Borići se nalaze na nadmorskoj visini 1000-1045m okruženi prostranim livadama, sa čistim vazduhom i hladnom vodom. Pogodni su za odmor i osveženje a sa zdravstvenog aspekta pogoduju za popravljanje krvne slike, za nervna oboljenja itd. Ispod Borića protiče rijeka Jablanica, a na ulazu su restoran i lijepo uređen hotel.

Sjenica se odlikuje posebnom vrstom kontinentalne klime sa izrazitim temperaturnim razlikama u toku godine, godišnjeg doba pa i jednog dana kao i sa velikim sniježnim padavinama u toku zime, koja u ovim krajevima neuobičajeno dugo traje. Sjenica ima i meteorološku stanicu u kojoj su zabelježene posebno niske temperature, naime, 26. Januara 1954. godine u Sjenici je zabilježena najniža temperatura u Srbiji od -36 stepeni Celzijusa, zbog čega Sjenicu i zovu “Jugoslavonski Sibir”. Sjenica je poznata i po karakterističnom načinu gradnje pojedinih seoskih naselja koja i dan danas postoje (poznati Tuzinjski stanovi).