Privredni razvoj Sjeničkog kraja odvijao se u dosta složenim istorijskim i družtvenim uslovima. Istorijski razvoj privrede i privrednih odnosa nalazio se u okvirima strukturne organizacije orijentisane na tri oblika privredjivanja : stočarstvo, zemljoradnju i kasnije rudarstvo. Ekonomski značaj i odnosi izmedju ove tri delatnosti zavisili su od lokalnih uslova u okviru kojih su medjusobno delovali prirodni i ekonomski faktori .

Prvobitni privredni razvoj Sjeničkog kraja bio je zasnovan na stočarstvu i znatno manje na zemljoradnji. U jednom periodu praistorije i srednjeg veka do jačanja zemljoradnje došlo je usled razvoja rudarstva, koje je tada počelo da se razvija u perifernim, istočnim delovima kraja. Stočarstvo je vremenom uspelo ekonomski da ojača i da odredi privrednu orijentaciju ljudi koji na ovom prostoru žive od praistorije do današnjih dana. U tom dugom periodu stočarstvo je organizacijom rada, obimom i vrednošću proizvodnje uspelo da sačuva ekonomsku dominantntost u strukturi privrede ovog kraja, bez obzira na različita politička stanja koja su uslovljavala stagnaciju i uspone ove delatnosti (Maslovarić , 1992, 14).

Ovakav značaj i položaj stočarstva rezultat je pre svega strukture obradivih površina, prirodnih faktora (konfiguracije terena, nadmorske visine, klime) i stepena društvenog razvoja. Istraživanja ukazuju na to da se zemljoradnja u jednom periodu praistorije približila po značaju stočarstvu. Razvoj rudarstva samo je uticao na učvršćivanje zemljoradnje. Pretpostavlja se da se tek sa razvojem, teritorijalnim širenjem, organizacijom i državotvornim jačanjem nemanjićke države razvila i zemljoradnja. Ovakav zaključak se izvodi na osnovu činjenice da se na ekonomskoj vrednosti ratarske proizvodnje temeljila i snaga feudalne države. U daljem razvoju ovog kraja zadržani su takvi ekonomski odnosi prema ovoj grani poljoprivrede. Njoj je poklanjana posebna pažnja .

Prirodni resursi

Na teritoriji Sjeničkog kraja nalaze se značajni prirodni resursi koji pružaju solidnu osnovu za ukupan privredni razvoj. U najznačajnije prirodne resurse svrstavaju se: ugalj, vode, zemljište, termomineralne vode, šume, pašnjaci, gradjevinski i ukrasni kamen.

Sjenički basen mrko – lignitnog uglja svrstava se u značajan energetski potencijal, ne samo ovog kraja, već i Srbije. Basen predstavlja potolinu spuštenu i usečenu u stari paleoreljef. Površina basena je blago zatalasana sa nadmorskom visinom 900-1300 t. Njegovu hidrografsku mrežu cini Vapa, koja se severno od Sjenice uliva u Uvac. Saobraćajna povezanost je dosta dobra (Pavlović , 1995, 25). Ovaj ugljonosni basen zahvata površinu od blizu 150 kt 2. Geološkim istraživanjima u periodu 1955-1965. godine utvrdjeno je da su u ekonomskom smislu značajna dva ugljonosna revira: Štavalj – Višnjica – Bagačići, čija je površina 12 kt 2 , i Stup – Vekovići – Raspogače površine oko 4,5 kt 2. Ovo ukazuje na to da je istraživanjem obuhvaćeno samo 11% ukupne površine basena. Medjutim , detaljno je istraženo samo ležište „Štavalj” (površina 0,6 kt 2, što je 0,4% ukupne površine basena). Bilansne rezeve u ležištu „Štavalj” iznose 6,5 miliona tona, dok ukupne rezerve u ovom ugljonosnom basenu se procenjuju na 190 miliona tona, mada se ugljonosne rezerve u istraženom delu basena procenjuju na 213 miliona tona .